گفتم که روی ماهت از ما چرا نهان است
گفتا تو خود حجابی ورنه رخم عیان است
گفتم از که پرسم جانا نشان کویت
گفتا نشان چه پرسی آن کوی بی نشان است
انتظار و منتظر بودن امری ست مسلم که در تمامی ادیان آسمانی و سایر فرق از آن صحبت به میان آمده و به انحاء مختلف این مسئله مورد تأمل قرار گرفته و از آن به زبانهای گوناگون بحث به میان آمده و آنگونه که فوتوریسم یعنی اعتقاد به دورۀ آخرالزمان و ظهور منجی غیبی و مصلح جهانی نمونه ای از آن می باشد که در کیش های آسمانی یعنی جودائیسم (یهود) و سه مذهب عمده مسیحیّت (کاتولیک - پروتستان و ارتدوکس ) و بطور کلی در میان مدعیان نبوت به مثابه یک اصل مسلم و قابل قبول مطرح میباشد .
از دیدگاه ما نیز همانگونه که بزرگان علوم اسلامی اشاره کرده اند اصل مسئله انتظار از سه سرچشمۀ قرآن، سنت و عترت نشأت گرفته.
جا دارد با اشاره ای گذرا به چند دیدگاه مطرح شده در خصوص مسئلۀ انتظار اشاراتی هر چند مختصر در این مورد داشته باشیم .برخی از علما معتقدند انتظار واقعی روح را امیدوار و از پوچی میرهاند و بسیج عمومی مؤمنان است ،برای اصلاح ساختار جامعۀ مورد رضایت حضرت ولی حالت انتظار واداشته و هر چه این معنا در نظر مهمتر باشد برای تحقق آن بیشتر تلاش میکند .
و بلأخره در جمعبندی نظرات ارائه شده انتظار عبارت است از : امری سازنده و تمرین جهت تعالی روح و اندیشه و اعتقادی ژرف به ظهور منجی و نگاهبانی برای ایمان انسانها از سستی و یأس و دریچه ای ست امید وارکننده به سوی اجرای فرامین الهی در جهت تحقق اهداف قرآن و عترت و دارویی برای محرومان و مصلحان در انتظار آن یار دور از نظر که از فطرتی الهی برخوردارند .
کلمات کلیدی: